Yemin ediyorum yok

herkesin vardı olmak istedikleri yerleri , hayran aldıkları ya da özendiği . keşke benim olsun diye iç geçirmişlikleri . ve en önemlisi de bir amaçları bir hedefleri , kendilerine duraklar belirlerler , ah şu olsun bak o zaman sen gör beni'leri.

yok ,

benim şu an nerde olmak istersine kiminle olmak istersine bir cevabım yok .

adaya düşsem yanıma alacak bir şeyim de yok .

yolculuklarımın bir varışı yok , bir noktası yok .

yaklaştıkça hüzünlendiren terminaller bir tek .

sonlardan kaçıyorum sanırım .

beni benden daha iyi hissettirecek bir kişi giremez o kapıdan içeri, oldu ki sıkıntılıysa başım  oldu ki kafamı dağıtmak adına yaptığım etkinliklerde benim eğlenme şansım da yok ,

eğer ki düşünen yerlerimi ve bilincimi evde bırakma şansım yok ise .

mutluluk değil mutsuzluk içimde benim .

Camus , tek başına mutlu olmak utanılacak bir şeydir .der.

ne kadar yerinde biz söz (!) çünkü bir şeyler olması gerek birileri olması gerek sebep gerek mutluluğa.

ama keder öyle midir ?

o senindir , sadece senin .

aynı espriye gülseniz de aynı acıya eşit derece de mümkün mü kahrolmak.

böylesine sana özel olan duyguları bastırmaya çalışmak hasta eder insanı , insan üzüntüden kanser olmaz üzüntüsünü bastırmaya çalışırken yorgun düşer de olur .

yarım kalan aşklar başlamamış aşklar hiç bitmez gibi bu olay , anlayacağınız dilde örneklendireyim .

eğer ilişkinizi aşkınızı dibine kadar yaşamış tüketmişseniz ve doruk noktada üzülmüşseniz biter , daha fazlası olmaz .

ama hep bi yarım yamalak ve askıda kalmışsa ömür boyu ha oldu ha olucak diye diye hayatınızın en güzel zamanlarını birine feda edersiniz , hastalanırsınız .

yiyin kendinizi , mutsuzluğu hissedin ciğeriniz patlıyor gibi olana kadar yutkunamayana kadar kahrolun .

kaçarsanız eğer sizi yarın daha da güçlenip yakalayacaktır .

yanlis anlamlandiriliyor , bunlar belirtileri degil depresyonun tum bunlar kabullenisi farkindaligimizin .

mutluluk benim icin annemin kahkahasidir , babamin gururlu alkisidir mezuniyetimde .

yemin ediyorum baska bir sey degil istedigim ,

sevdiklerim mutlu olunca ki bunu ben saglayabilme imkanina sahipsem .

kendim icin bir sey istemiyorum cunku yok .

kendime sanip istediklerim dogrudan benim canlarim icin oluverir .

once kendini dusun , diye bir sey yok .

yani benim icin .

denemedim de degil

. yine yok .

bilmenin ogretemedikten sonra bir anlami yok .

goruyorum herkes bilgi caginda ve ovunulen zekalar akillarin sonsuz sinirlari .

uretmeyen zekanin bir onemi yok .

paylasmadigin bir mutlulugun degeri olmayacagi gibi .

hic bir sey yok , bir tek sevgi var .

onun da matematiği yok .