olmayınca olmuyormuş meğer

Eskilere gidiyor aklım .
Bir zamanlar olmasa da olur sandıklarım olmayınca olmuyormuş meğer . İyisiyle kötüsüyle her şeyi atlamadan hatırlamaya çalışıyorum . Bilrisiniz insanlar değiştirir anılarını .
Hiç bir şeye sebep yokken en çokta . Gün için kaygım yok yarın için beklentim, sıfırda kalmak anımsatıyor dünleri . O günlerde o şartlarda nefret ettiklerimi bu gün tatlı tatlı özlüyorum
eski hasımlarımı kucaklayasım var .
Samimiyete ihtiyacım var taraf tutanlara , cıkarına ters düşsede gurur yapan hatta . 
Takılmak tabirinin kullanılmadıgı o dönemlere atın beni .
Herkesin ‘bi sey ’ olmadigi bir sey olmak zorunda kalmadigi . Dinledikleri muzikleri cantalariyla bileklikleriyle belli eden donemlere . Mini ceteler vardi hatta guzel tayfalardi .
Dusuncelerimin kirlenmedigi fesatligin icime girmedigi daha az paranoyak daha az obsesif zamanlarim ne guzeldiniz.
Ölesiye nefret ettiğim evimde kalan huzurum , huzur ya kahrediyor bu kelime beni yarası baska anıda kaldı .
Neden düşünüyorum bilmiyorum öncelerini , rüyalar belki de çok etkilediler . Çok düşündüğüm için de rüyalarımda olabilir karar veremedim . O iddia edilen saatlerce hayal edilen büyüyünce şöyle yapıcam böyle yapıcam insanın kendisini 'bi şey olmaya inandırması .

Ne de buyuk sacmalik . Ve bir sey olamamanin , bir sey olmayi birakin bir yere ait olamadik .
'Huzurlu kollar baskasını sarıyor , kaldırımlarını incelltiğimiz yolları belediye yenilemiş . Biz gitmişiz haberimiz yok . Eskiyi bulma ümidiyle arşınladığımız yolların bitişi , bize düşündürmüş saatler boyu derin boşluğumuzu , bir kez daha hatırlatmış .